Futbol i narkotykowe kartele. Mroczna era Pablo Escobara [FRAGMENTY KSIĄŻKI]

Szukaj w serwisie…
Szukaj
Wideo
Plotki
Wydarzenia
Pieniądze

Fakt Sport Piłka nożna Futbol i narkotykowe kartele. Mroczna era Pablo Escobara [FRAGMENTY KSIĄŻKI]
Futbol i narkotykowe kartele. Mroczna era Pablo Escobara [FRAGMENTY KSIĄŻKI]
Hubert Zdankiewicz
Opracowanie

Hubert Zdankiewicz
Dziennikarz i wydawca działu sport

Data utworzenia: 11 listopada 2024, 7:00.

Udostępnij
O Pablo Escobarze słyszał chyba każdy. O kolumbijskim baronie narkotykowym krążą legendy, doczekał się również wielu publikacji, filmów i seriali na swój temat, które zmieniły go niemal w ikonę popkultury. Za sprawą Davida Arrowsmitha i jego książki “Narcoball. Futbol, kartele i śmierć w Kolumbii Pablo Escobara”, po raz pierwszy dowiadujemy się za to, jaki wpływ miał na piłkę nożną w Ameryce Południowej. Opisane historie dosłownie mrożą krew w żyłach.

Pablo Emilio Escobar Gaviria – kolumbijski baron narkotykowy nazywany „królem kokainy”.1
Zobacz zdjęcia
Pablo Emilio Escobar Gaviria – kolumbijski baron narkotykowy nazywany „królem kokainy”. Foto: – / Zuma
Arrowsmith wziął pod lupę w swojej książce lata 80. i 90. ubiegłego wieku. Ze szczegółami opisuje ogromną skalę wpływów karteli narkotykowych również na tę dziedzinę życia. Poznajemy w niej od kuchni nie tylko kulisy zabójstwa piłkarza Andresa Escobara, strzelca samobójczej bramki na mundialu w USA w 1994 r. Ofiar jest o wiele więcej.

Atlético Nacional w drodze do swego pierwszego finału Copa Libertadores musi pokonać urugwajski zespół Danubio. Ukochana drużyna Pablo Escobara pragnie być pierwszą ekipą z Kolumbii, która zostanie najlepszą drużyną w Ameryce Południowej i wzniesie ten słynny puchar. Pablo dałby wszystko, by triumfować w finale, w którym piłkarze Amériki Cali ponosili porażki trzy lata z rzędu. 10 maja 1989 roku na Estadio Centenario w Montevideo Nacional notuje bezbramkowy remis, co jest niezłym wynikiem. U siebie w Medellín Kolumbijczycy muszą wygrać w dowolnym stylu, a znajdą się w finale.

Niecały tydzień później trzech Argentyńczyków opuszcza terminal portu lotniczego w Medellín. Wsiadają do taksówki, która rusza w stronę miasta. Kierowca staje się coraz bardziej rozmowny. Opowiada historie ociekające krwią, wskazuje po drodze kolejne miejsca, gdzie porzucono ciała arbitrów i liniowych, którzy nie chcieli przyjąć łapówek od Pablo Escobara. W taksówce siedzą Carlos Espósito, Abel Gnecco i Juan Bava, trzej sędziowie, którzy mają poprowadzić rewanżowy mecz półfinałowy. Ta mrożąca krew w żyłach wycieczka “edukacyjna” to rzecz jasna nie przypadek.

Szukaj w serwisie…
Szukaj
Wideo
Plotki
Wydarzenia
Pieniądze

Fakt Sport Piłka nożna Futbol i narkotykowe kartele. Mroczna era Pablo Escobara [FRAGMENTY KSIĄŻKI]
Futbol i narkotykowe kartele. Mroczna era Pablo Escobara [FRAGMENTY KSIĄŻKI]
Hubert Zdankiewicz
Opracowanie

Hubert Zdankiewicz
Dziennikarz i wydawca działu sport

Data utworzenia: 11 listopada 2024, 7:00.

Udostępnij
O Pablo Escobarze słyszał chyba każdy. O kolumbijskim baronie narkotykowym krążą legendy, doczekał się również wielu publikacji, filmów i seriali na swój temat, które zmieniły go niemal w ikonę popkultury. Za sprawą Davida Arrowsmitha i jego książki “Narcoball. Futbol, kartele i śmierć w Kolumbii Pablo Escobara”, po raz pierwszy dowiadujemy się za to, jaki wpływ miał na piłkę nożną w Ameryce Południowej. Opisane historie dosłownie mrożą krew w żyłach.

Pablo Emilio Escobar Gaviria – kolumbijski baron narkotykowy nazywany „królem kokainy”.1
Zobacz zdjęcia
Pablo Emilio Escobar Gaviria – kolumbijski baron narkotykowy nazywany „królem kokainy”. Foto: – / Zuma
Arrowsmith wziął pod lupę w swojej książce lata 80. i 90. ubiegłego wieku. Ze szczegółami opisuje ogromną skalę wpływów karteli narkotykowych również na tę dziedzinę życia. Poznajemy w niej od kuchni nie tylko kulisy zabójstwa piłkarza Andresa Escobara, strzelca samobójczej bramki na mundialu w USA w 1994 r. Ofiar jest o wiele więcej.

Pablo Escobar i groźby pod adresem sędziów półfinału Copa Libertadores
Atlético Nacional w drodze do swego pierwszego finału Copa Libertadores musi pokonać urugwajski zespół Danubio. Ukochana drużyna Pablo Escobara pragnie być pierwszą ekipą z Kolumbii, która zostanie najlepszą drużyną w Ameryce Południowej i wzniesie ten słynny puchar. Pablo dałby wszystko, by triumfować w finale, w którym piłkarze Amériki Cali ponosili porażki trzy lata z rzędu. 10 maja 1989 roku na Estadio Centenario w Montevideo Nacional notuje bezbramkowy remis, co jest niezłym wynikiem. U siebie w Medellín Kolumbijczycy muszą wygrać w dowolnym stylu, a znajdą się w finale.

Niecały tydzień później trzech Argentyńczyków opuszcza terminal portu lotniczego w Medellín. Wsiadają do taksówki, która rusza w stronę miasta. Kierowca staje się coraz bardziej rozmowny. Opowiada historie ociekające krwią, wskazuje po drodze kolejne miejsca, gdzie porzucono ciała arbitrów i liniowych, którzy nie chcieli przyjąć łapówek od Pablo Escobara. W taksówce siedzą Carlos Espósito, Abel Gnecco i Juan Bava, trzej sędziowie, którzy mają poprowadzić rewanżowy mecz półfinałowy. Ta mrożąca krew w żyłach wycieczka “edukacyjna” to rzecz jasna nie przypadek.

W godzinach poprzedzających mecz trzej sędziowie nie przyjmują zaproszenia na obiad, siedzą w pokoju w hotelu Dann. Rozlega się pukanie do drzwi. Otwiera Bava, który spodziewa się kelnera z hotelowej restauracji. Do pokoju wpada jednak czterech mężczyzn, a za nimi wchodzi ubrany w garnitur i krawat Popeye, morderca o niewinnej twarzy, człowiek Pablo Escobara. Argentyńczycy wpatrują się w wycelowany w nich pistolet maszynowy. Jeden z bandziorów przystawia lufę do głowy Gnecco. Popeye wyciąga walizkę i ją otwiera – jest wypełniona dolarami. A potem zwraca się do Espósito: “Macie tu 250 tysięcy dolarów. Weźcie je i niczym się nie martwcie, wylecicie z Kolumbii bez żadnych problemów”. Gdy sędziowie informują najwyższego sicario Pablo, że zamierzają rzetelnie pełnić swoje obowiązki, Popeye zamyka walizkę, po czym mówi: “Tutaj wasze życie jest nic niewarte. W Buenos Aires będziemy musieli zapłacić po tysiąc dolarów za każdego z was”.