Proces w sprawie zabójstwa Jaroszewiczów. Sąd podał datę ogłoszenia wyroku

O uniewinnienie wszystkich oskarżonych w sprawie o zabójstwo w 1992 r. b. premiera PRL Piotra Jaroszewicza i jego żony wnieśli w środę przed Sądem Okręgowym w Warszawie obrońcy. Z ich strony padały słowa o “wyreżyserowanym procesie”, “polowaniu” i “bujnej fantazji”. Na 22 listopada warszawski sąd okręgowy zaplanował ogłoszenie wyroku sprawy. W środę sąd wysłuchał mów końcowych obrońców oskarżonych w procesie.

W środę po południu od pięciu godzin sąd wysłuchuje kontynuacji mów końcowych w tym procesie. Na poprzedniej rozprawie 28 października swoje mowy końcowe wygłosili m.in. prokuratorzy, którzy zażądali łącznej kary dożywocia dla Roberta S., oskarżonego m.in. o zabójstwo małżeństwa Jaroszewiczów, oraz 7 i 5,5 lat pozbawienia wolności dla Dariusza S. i Marcina B. Wszyscy oskarżeni byli członkami tzw. gangu karateków, który w latach 90. dokonał kilkudziesięciu napadów rabunkowych.

Zdaniem obrońcy Roberta S., mec. Dawida Dąbrowskiego w tej sprawie prokuratura chce “przekonać do hipotezy, która zwyczajnie jest sprzeczna z prawdą”, a działania prokuratury w śledztwie “były próbą złamania niewinnego człowieka”. Zdaniem obrońcy, jego klienta Roberta S. w ogóle nie było na miejscu zabójstwa małżeństwa Jaroszewiczów.

Adwokat zwrócił uwagę, że podstawy faktyczne aktu oskarżenia Roberta S. “charakteryzują się niezwykłą słabością”. Ocenił, że wersje wydarzeń, podawane jako podstawa faktyczna aktu oskarżenia, “w zasadzie nie pokrywają się z materiałem pierwotnego śledztwa (z lat 90. – PAP) dotyczącego zabójstwa państwa Jaroszewiczów, które w istocie już prowadzone było od samego początku”. Jego zdaniem czynności dowodowe wykonywane w śledztwie wobec oskarżonych w tej sprawie były “wyreżyserowane” i de facto chodziło o “polowanie na Roberta S.”.

Na ten ostatni aspekt zwracali uwagę wszyscy obrońcy. Wskazywali, że postępowanie dowodowe nie wniosło nic nowego do tej sprawy w porównaniu do lat 90., a jedynym nowym elementem były wyjaśnienia Dariusza S. i Marcina B., w których mówili oni o swoim udziale w napadzie w 1992 r. W ocenie obrony te wyjaśnienia nie wynikały jednak z faktu ich udziału w tym zdarzeniu tylko kalkulacji procesowych związanych m.in. z pragnieniem złagodzenia kar w innych sprawach.

“Siedem lat za bujną fantazję, to dużo” – ironizował obrońca Dariusza S. mec. Tomasz Ode.

W październiku prokuratura przekonywała, że Dariusz S. i Marcin B. zasługują na zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary. “Bez wyjaśnień tych osób, sprawy objęte tym aktem oskarżenia pozostałyby niewyjaśnione, a rodziny nie poznałyby nigdy prawdy” – podkreślała wtedy prokurator.